روز مادر و غربت من

میدونید خیلی سخته که ادم یک چیزهایی ببینه و بعد فراموش کنه و بذاره سرپوش بمونه و نخواد هیچ وقت فکر کنه به اونها ...

گفته بودم وقتی باردار بودم با پدری کههمسر و خانوادش از من در اوردند . وقتی بچم دنیا اومد و دکتر گفت سالم . بیشرف به جای شکر خدا میگفت شماها که میگفتین استرس داشته باشه بچش مشکل پیش میاد دیدین هیچی نشد؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اخه یکی نبود بگه مردک بیشعور خوب بود بچم ناقص باشه که تو بفهمی استر سبرای زن حامله بده ؟ اخه به تو میگن مرد میگن ادم .که هنوزم هنوزه ادعا داری مردی چه مردی اخه .....

من گذشته رو کنار گذاشتم و دیگه فکر نمی کنم ولی وقتی میدونم اون استرس ها چه برسر کودکمن اورد هرروز شرمندش میشم . بچه ای که ریفلاکس معده تا 6 ماه داشت ،بعدم یک بار دکتر من رو شست و کنار گذاشت که خانم بچتون به خاطر استرس بارداری و... مسیر حلق و مریش کوچیکه یک جورهایی تنگی مجرای ورودی و این چرت و پرتها یک سری چیزهای ناشناخته ....

که هنوز که هنوزه پسرکم چیزی میپره تو گلوش ... نهبه خاطر لقمه بزرگ حتی لقمههای متوسط سن خودش گیر میکنه و من غذا میدم بهش و همیشه مواظبم و بقیه معتقدند که نمی ذارم بچه مستقل باشه .... در صورتی وقتی خودش میخوره راه گلوش گیر میکنه ....

یا اون یبوست وحشتناک پسری که هنوزم باهاش داره دست و پنجه نرم میکنه و مادری که پابه پاش اشک ریخت و گفتند مال استر سبارداری و بعدم اون اعتیاد مزخرف هست ....

اون مشکل جنسیتی که داره و میگن زنتیکی و اون مرد احمق هرگز نفهمید و نخواهد فهمید ...

خدایا من میگذرم ولی یک جاهایی میخوام بمونم و نگاه کنم که تو چه جوری میخواهی عدالتت رو بذاری . کرامتت برام ثابت شده است ولی این درد ها یکم زیادی زیاده ..مردی کهنفهمید و نخواهد فهمید استرس قرار نیست دست و پای بچه رو کوتاه کنه گاهی قراره اونقدر ریز ازارش بده که مادر هرروز نگاهش کنه و خودش تمام بشه تا پسرک زندگی راحتی داشته باشه..

امروز روز مادره و من نتونستم مرخصی بگیرم ومجبورم بیام سرکار .. دیشب یک دوستم که میدونست من چون تنهام و مادرم هم فوت شده غصه دارم . .. قرار بود همسرش ببرتش سینما و ..... که دوستم اصرار کرده بود و همسرش با روی باز پذیرفته بود اومدند دنبال ما و با هم رفتیم اریکه که سانس ها پر بود و جا نداشت بیخیال شدیم و رفتیم پاساژ گردی و بعدش شام و بدم فرحزاد . مناهل قلیون نیستم ولی با ادمهایی قلیون میکشند مشکل ندارم . یعنی کاری بهشون ندارم. اونجا رفتیم اونها قلیون کشیدندو سنجد با تبلت جدیدش بازی کرد و من چایی خوردم ..... بعدم اومدیم خونه .ممنون بودم از تمامشون که تنهایی من رو پر کردند و بعدش اومدم خونه سنجد رو خوابوندم ..نشستم برنامه خنداونه نگاه کردن و نمی دونم چی شد دیدم تو برنامه طنز من دارم گریه میکنم و اشک میاد از چشم هام . من کسی رو ندارم که تبریک بگه یا کادو بخره . فرزندم هم کوچیکه .نگران اونها ش نیستم خودم واسه خودم میخرم ..ولی دلم برای مامانم تنگ شد ....برای اون که من هیچ وقت براش روز مادر رو فراموش نکردم ... حتی بعد رفتنش و الان هدیه من بهش یک جز قران هستو فاتحه ای کاش فرصت داشتم و الان کنارم بود و باهم ....

هرچند اگر اون بود زندگی من این نبود نمی گم تنها نمیشدم شاید با کس دیگه ازدواج میکردم و باز هم سهم من تنهایی میشد اما قطعا مادرم نمیذاشت چنین زجرهایی بکشم....

روز زن و مادر به تمام زنان و مردان سرزمین من مبارک باد ...