روزها ی بعد مریضی

من اومدم حالا نه که فکر کنید قبراق و شاد و سرحال ها نه . یکم کج و معوج و زارو مریض ...

روز یک شنبه که گفتم رفتم خونه تا شب فقط خوابیدم بعدم بیدار شدم از سرگیجه خودم رو تقویت کردم که البته باز هم حالم خوب نشد .و خوب روز دوشنبه رو تصمیم گرفتم بمونم خونه و استراحت کنم چون میدونستم با اون حال نزار برم خودم ضایع میشم و باید برگردم ...دوشنبه رو موندم خونه .البته چه خونه موندنی ساعت 11 یکی از دوستان زنگ زد چند تا کار داشت بعد گفت امروز جایی کار نداری .. گفتم چرا حالا امروز که خونه ام میخوام برم دنبال کارهای وزارت و .. که گفت بیا بریم ..رفتیم وزارت  که مسئول مربوط به کار من ندیدیم و بعدم رفتیم من یک سری موارد برای داروها میخواستم خریدم و یکی دوتا کار پستی انجام دادم . بعدش واسه یک پروژه که من واسطه شدم ..زنگ زدند اگه میتونی بیا پروژه که ببینیم چکار میشه کرد اینجوری بود که من مجبور شدم تا خارج شهر تقریبا برم ...البته تهران والا خارج شهرش کجا بود ها بوخودا... بعد هم عصر اومدم خونه خوب دوستم رو نگه داشتم این یک هفته و خیالم از بابت سنجد راحت بود. اومدم خونه و مشغول ساخت دارو ورسیدگی به سنجد شدم که تو این مریضی حسابی لوس شده و تا میبینه توجه نمیکنم میگه مامان دل دردم ...

بعد یک دوستم که مشکلی داشت و قبلا با شوهرش اومده بود پیشم (باردار نمی شدند) البته به واسطه دوستم هست ها . یعنی ایشون دوست مستقیم من نیست . بعد من قبل عید بهش دارو دادم ...یکم هم سربه سرشون گذاشتم که تو اردیبهشت هم با خبر نی نی بیاین پیشم ...بعد اینها الان باردار بودند ...مشکل از شوهرش بود و من فقط تقویت کننده دادم اون موقع هم مرامی گفتم حالا بچه دار شدین شیرینی توپ میگیرم ازتون و الان چیزی نمی خواد بدین به من...

بله روز 5 اردیبهشت جواب ازمایش خانم بعد 6-7 سال مثبت شده و اینها اومدند خونه ما دیشب وقتی گفت میایم پیشت کار دارم باهات با خودم گفتم لابد جوا ب نداده میخوان بیان یک داروی دیگه بگیرند . داشتم نگاه میکردم تو دفترم که چی دادم بهشون و چی ندادم ..

بعد دیدم ای بابا من همه تلاشم کردم دیگه الان چه غلطی بکنم .. گفتم لابد خدا نخواسته دیگه حقیقتش زیادی دپرس بودم . اومدند دیدم شیرین ی اوردندواسمون و جفتشون نیغشون بازه و گفتند ای بابا مریضی گفتم اره من و سنجد مریضیم . البته ویروس مون خوب شده دیگه ناقل نیستیم . یهو جفتشون گفتند خدا رو شکر وگرنه باید در میرفتیم . دیدم خانم اشک ش اومد که سانیا یک خبر داریم برات اساسی حالا من با دهن باز مات به رفتار این دوتا نگاه میکردم که دیدم شوهرش جواب ازمایش رو داد دستم ...هیچی دیگه جواب ازمایش دیدن من برابر بود با باز شدن دهن من به اندازه غار علیصدر .. یعنی دقیقا اینجوری بعد یک سری اصوات نامفهوم از دهنم در میومد خودم نمی دونستم چی میگم.....بله این دو صاحب فرزند شده بودند . البته من معتقدم اول خدا خواسته بود بعدم دلیل دومشون این بود که خودشون هم تلاش کردند رژیم رعایت کردند و..... و الان انگار یک ماه و اندی هست یک فسقل تو شکم خانم ..

حالا از شیرینی شون بگم که زیادی شیرین بود ..منظورم جعبه شیرینی نیست ها....بله از اونجایی دوست من میدونست که من قطعا بعد شنیدن جواب ازمایش مثبت نمیگم خوب به من چیزی بدین . شوهرش تو بازار هست و با میل خودشون یک نیم ست خیلی خوشگل طلا واسم اورده بودند...حالا لبخند گله گشاد من موقع تعارف کردن دیدنی بود . بله بنده صاحب نیم ست خیلی خوشگلی شدم که دستشون درد نکنه . فکر کنم رفته بودند از این خارج از رحم ها کار کرده بودند هزینه دکترشون کمتر درمیومد ....

الان از دیشب من باید حالم خوب باشه بالتبع ولی خوب نیست هنوز ضعف دارم و سرگیجه و... کاش این هفته به انتها میرسید من میخوابیدم و همه مریضی ها تموم میشد .....

کلاس های دانشگاه خدارو شکر این هفته تعطیل شد وگرنه با این حال و روز و وضعیت مرخصی دقیقا چ یبه سرم میریختم خدا داند

البته باز هم خدارو شکر که میتونم سرکارم بیام کاری هست که انجام بدم بازهم خدارو شکر که روزهای خوبی در پیش هست و ... خدایا به اندازه یک دنیا شکرت میکنم .

میدونم من کم صبرم ها میدونم زود میبرم ولی تو حواست هست به من به سنجد به همه چیز خدایا شکرت که اینقدر مهربونی خدایا شکرت که اینقدر لطف داری به من ...