این حکایت بسی ، بسیار از درون من است

روزهای من داره میگزره با یک تندی خاص با تندی که خودمم موندم توش، من به هیچ کارم نمیرسم من حیران تر از اینم که باشم 

هزار کار نکرده و هزار راه نرفته دارم که هرکدوم میشه مثنوی هفتاد من تو اجمال بگم 

سروکله راهی پیدا شده تهدیدو ....هرووزم بیشتر ازار دهنده هست و من فعلا سکوت کردم و حتی یک جاهایی راه اومد تا فعلا این اتش شعله ور خاموش بشه 

از سفر اومدن  اونم از سرزمین پدری همیشه دو هفته درگیری شدید بین من و سنجد داره ، ارنم به خاطر اینکه ازادی های بیش از انذازه به سنجد میدن و متاسفانه کلیه اصول تربیتی زیر سوال میره خیلی وقتها تعجب میکنم از این همه نابسامانی اونم فقط تو یک هفته که سنجد با دیگران هست .این موضوع اونقدر فرسایش داره که جنگ دو هفته ای من و سنجد گاهی به یک ماه اعصاب خوردی من میرسه  قطعا توان گزشته رو در صبوری ندارم و جدیدا هم قاطعیت برخوردم با سنجد زیاد شده .هرچی کوتاه اومدن میشه باجگیری و چیزی که من متنفرم ازش 

به هر حال سنجد برگشت به حالت قدیم خودش و فعلا مسالمت امیز کتار اومدیم .پسرک من دیگه فهمیده از مادر احساساتیش چیزی نمونده گاهی تعجب میکنه  به خودم قول دادم این روزها بگزره باز هم بشم مادر عاشق و انغطاف پزیر اما الان شرایط اجازه انغطاف رو بهم نمیده 

وضعیت مالی همچنان نابسامان کلی کلاس و درس دارم که باید هزینه هاشون بدم کلی کار و من موندم اندر خم یک کوچه 

و تو تموم اینها میدونم معجزه ای زیبا منتظرمه و میدونم این معجزه رو مدیون دعای شما دوستات عزیزم هست  

من منتظر معجزه هستم و میدونم به زودی وقوعش رو میبینم 

برای من دعا کتید برای روزهای سختم برام صبر بخواهید 

خدای مهربون من شکر میکنم برای همه چیز برای اینکه تو اخرین لحظات که دارم غرق در خودم میشم دستم رو میگیری و میگی سانیا اروم باش خدایا دستت رو دارم حس میکنم 

خدای مهربون من ممنونم برای همه چیز برای لحظه های زیبایی که خلق میکنی خدایا شکرت 

خدایا منتظرمعجزه و کرامتت هستم .خدایا